Sunday, August 10, 2008

Bu seferde sen

Bakalim nasil olacak ben ve oglum evde tek basina. Ann esi guzel basardi ama ben basarirmiyim bilemiyorum. Hemde burada daha cok yazip kendimi ifade etmem gerektiginin farkina vardim, yoksa insanin duygulari karmakarisik unutulup gidiliyor. Ben gecen hafta LA de konferansta idim, verimli gecti sayilir. Eski hocalarimi ve arkadaslarimi gordum. Cok sevindim acikcasi. Tabiki esimle oglumu Bostonda yanliz birakmanin dayanilmaz hafifligide vardi uzerimde. Esim bu sefer ayni yere gidiyor ve oglumuzdan ilk defa ayri seyahat edecek, ins onunda konferansi verimli gecer. Dinlenmis ve motive bir sekilde geriye gelir...

Wednesday, May 28, 2008

Ayrilik 2

Ayrilik gercekten tavsiye edilir birsey degil. Insan tek basina geliyor, belki bekarken bunlari anlayamiyor insan. ama aile olduktan sonra herseyini beraber yaptiktan sonra bir ayri oluyor. Kafanizin biryerlerinde sikintilar basliyor ve butun benliginizi sariyor. Anilariniz geliyor akliniza ve iyice huzunleniyor insan. Ne aci seymis gercekten. Off cekiyorsunuz, esyalarina bakiyorsunuz ve kendinizi degisik seylerle oyalamaya calisiyorsunuz. Yemek yemeyi bile unutuyorsunuz bazen, ama hayatin devami icin sart tabiki bu temel gereksinimlerinizi karsilamaniz. Bu sefer boyle oldu bir daha olmasin ins diye geciriyorsunuz icinizden. bir turlu zaman ve gunler gecmiyor, ve islerinizde de verim alamiyorsunuz. Birde orada yasanlar ve oglumun benden uzak olusu tuz biber oluyor. Oglumuzla telefonda konusuyoruz, o guzel nazik turkcesiyle anlatiyor birseyler ama ben hepsini anlayamiyorum acikcasi. Anlamaya calisiyor, ve cevap veriyorum ona gore. Artik gelselerde bitse bu hasret, endiseler, ve merak...

Thursday, May 22, 2008

Ayrilik 1

Ayrilik ne zor seymis, yani insanin esinden ve cocugundan uzak kalmasi. Onu Nisan ayinda askerdeyken yasamisken simdi onlar Tr ye tatile gittigi icin tekrar yasiyorum. Yani hic tavsiye etmeyecegim bir duygu, ve zannediyorum boyle birseyi bir daha yapmayiz heralde, yani ayri ayri tatil yapmak ve ayri kalmak. Allah ta dusurmesin bu duruma. Once ayrilirken insanin icine huzun dusuyor, ve ayrilmak istemiyor. yolculuklari sirasinda acaba neredeler diye devamli internetten neredeler acaba diye bakiyorsunuz. Umarim sorun cikmaz diye dua ediyorsunuz. Cunku akliniza binbir turlu seyler geliyor. Daha sonra oraya varincada aranizda okyanuslarin oldugunu dusunup uzuluyorsunuz. Ama insan belki boylelikle sevdiklerinin kiymetini anliyor ve onlarla iliskilerini gozden geciriyor. Olsun onlar adina seviniyorum, esim dislerine buyuk bir operasyon yaptiriyor, ve oglumuzda babasinin annesinin dogdu topraklara alismaya calisiyor. duydugum kadariyla baya egleniyormus. Tabiki buyuk anneler babalar hep cevresinde simartiyorlar cocugu. buraya gelince nasil zaptedecegiz o buyuk sorun bizim icin simdi. Daha sonra devam edecegim ayrilik yazilarina...

Tuesday, March 18, 2008

karisik

Ev mahvoldu
Seyi alsinya gunlugunu
Hi
Nerdeydiki gunlugu
Ne yapcakki
Yenisine baslayacak
Kurban bulcak gencleri buluyor
Kurkcu dukkanina geri goluyor
Herkesi diyebilirdi nasil oldugunu
Evet kendi evine gitmis
Ne haltlar cevirebilir acaba
Yasli kadin bekliyor, kocalar affeder.
Ilk defa kullandirttin bana
Yeni kurban buldu
Bu kadini buldu bu kadini mahveder
Kurban
Cocuga noldu, oglana noldu
Hi, bilmiyorum kayboldu ortadan
Yine asik olacak
Tipide ayni
Elini verme sakin
Yine kurban
Goturuyo. Allaaah
Hemen konsere davet ediyor. Isini biliyor
Ismi neydi filmin
Birsey birsey. He hee

Sunday, February 24, 2008

Selamet

Uzun zaman oldu gene yazmayali. Daliyoruz bu dunya islerine. Aslinda insanin hergun kendisine ayirdigi vakitler olabiliyor ama su bloga girip yazmiyor iste. Esim bu konuda baya iyi, 2 tane blog birden devam ettiriyor. Takdir etmek lazim.
Bugun evde idik butun gun. Londradaki arkadaslarla gorustuk, anne babalarimizla gorustuk. Oglumuzla bol bol oynadik. Yani hem hasret giderdik hem de eglendik acikcasi bugun. Aksamda bu Jane Austin in Gurur ve Onyargi filmini seyrettik. Aslinda 3 haftadir seyrediyoruz. Romantik bir film, en sonunda seviniyor insan. Ozelliklede esim, bende sevinmis gibi yapiyorum :)
Bostonada alismaya basladik, guzel bir sehir. Gayet mutluyuz. Pahaliliginin yaninda buyuk sehirde beklenilen hersey var bu sehirde. Tabiki ABD ninde en eski sehir olmasi bizi yaz aylarinda Turistlerin icinde birakiyor. Insanlar binlerce mil uzaklardan buralara gelirken biz buralardayiz. Icindeyiz olayin. Daha sonraya birseyler birakmak icin hosacakalin simdilik.

Selamlar ve sevgiler

Sunday, January 20, 2008

TR gezisi

Guzel bir TR gezisi yaptik. Tabiki en onemlisi bu gezinin 5.5 sen sonra olmasi. Tadi hala damagimizda kaldi acikcasi. Cunku sadece 7-8 gunlugune gitmistik, biliyorsunuz yol vs derken Boston a dondugumuzde Jetlag bile olmadigimizin farkina vardik. Ama hala yasiyoruz oradaki anlarimizi. Annemin dedigi gibi bir ruya gibi idi, ve bu ruya tatli bir ani birakti hafizamizda. Oglumuzda ilk defe babaannesini, ve dedesini gordu. Tabiki halasini, kuzenini ve enistesinide. Guzel vakit gecirdik hem Istanbul da hem Ankarada. Orasi nede olsa vatan, memleket. Biz onun parcasiyiz yani. Ama orada genede bir Turist gibi hissettik. Asil vatan sanki buralar olmus, ne kadar yabanci olsada. Eger buralarda 5-10 sene daha kalirsak iyice yabancilasacagiz ve tabiki evlatlarimizda buralarda dogmus ooldugu ve olacagi icin onlarin zaten vatani burasi olacak. HEle birde buralarda ev almaya baslarsak, iyice kok salacagiz buralara Turkish American olaraktan. Ama biz genede donmeyi dusunuyoruz TR ye, cunku vatan ve vatana bir borcumuz var gelismesine ilerlemesine katkita bulunmak zorunda oldugumuz. Hayirlisi artik. Mevla ne eyler, ne eylerse guzel eyler.

Tuesday, September 25, 2007

soyle boyle

Hergun sabah kalkinca oglumuzun bagirislariyla uyanirken, bugunlerde bizimle barber yattigi icin ayaklari uzerimizde uyaniyoruz. Uyanir uyanmaz basliyor gunumuz, esime hadi gec kaliyoruz diyorum. Halbuki saat daha 7am. Ama hazirlanip evden cikincaya kadar saat 8i coktan geciyor. Kayinvalidemler geldigi icin oglumuzu bizimle cikmiyor artik her sabah disariya. O evde dolasmaya devam ediyor bagira bagira, sarki soyleye soyleye. Evimiz tren istasyonuna cok yakin onun icin hemencecik variyoruz istasyona, ve biniyoruz Boston T lerine. Yaklasik 15 dakikalik metro yolculugundan sonra okulumuza variyoruz. HEr sabah esimle asansoru kullanalim mi diye konusuyoruz, ve herseferinde kullanmaya karar veriyoruz. Benim ofisim 4. katta onun icin bana zor geliyor eski dik merdivenlerde acikcasi. Ama bazen asansordce gec geliyor, esimde bu yuzden bana bakiyor bir ic cekiyor. Ama sonunda geliyor asonsor. Esim 3. katta indikten sonra ben 4. kata devam ediyorum. Genellikle ben ofise geldigimde kimse okulda olmuyor. Sekreterimiz geldi ise ona Gunaydin diyorum, oda gulerek cevap veriyor. Kendisi Italyan asilli, ve bununla baya gurur duyuyor. Odam sekreteri gecince saga dondukten sonra sagdaki ilk oda. Odam okuldaki en serin odalardan birisi. Bende cok soguk odalari sevmem ama alismayada tabiki basladim. Son model bilgisayarimida calistirdiktan sonra gune maillerimi cekmekle basliyorum. Gunum boylelikle geciyor ayni sekilde hergun. Bazi gunler Harvard da ve MIT de seminerler oluyor onlarada katiliyorum, ve simdilik bun sekilde yorucu bir sekilde geciyor gunlerimiz. Boston hastaliklariyla unlu bir sehir ve bunlardan da aliyoruz tabiki nasibimizi. Projelerimizde iyi gidiyor simdilik. Londradaki ortak yazar arkadasimda tabiki yerinde durmuyor devamli besliyor engin bilgileriyle bizleri. Simdilik bu kadar. Kalin saglicakla.

Friday, September 7, 2007

Boston

Geldik sonunda yerlestik bu Boston denen sehre. Turkce karsiligi oldugu icinde yazildigi gibi okuyor Turk tanidiklar tanidklar. Ama ingilizlerde oyle okuyormus heralde. Evimize yerlestik, ve esyalarimizi aldik tabiki esimin istedigi turden. Bayanlari tatmin etmek baya zor alsinda, onun icin gozunu kapayacaksin ve alacaksin. Sonra evde mutlu mutlu yasayacaksin. Hem sen mutlu hem de onlar. Oglumuzda krese basladi ama kres yolumuz uzerinde olsada kostebek gibi yolun ustune cikmak tekrar inmek gercekten yorucu. Onun icin kayinpederleri cagirdik, sagolsun geliyorlar 1-2 hafta icinde ayin 18inde. Bizimkilerde ins terslik cikmazsa Ocak ayina yada subat ayina gelirler diye dusunuyoruz ama bakalim hayirlisi. Bu sehir cok yorucu, cunku devamli toplu tasima araci kullaniyoruz ve her turlu insanla beraber olman gerekiyor. Ama alisiyoruz sanki, sehir bize kendini sevdirmeye basliyor ve elh diyoruz. Bakalim ileriki gunler ne gosterir bilinmez. Okulda iyi sukur. Gidip geliyoruz derslerimiz basladi ve ogrencilerimizle bulustuk. Ilk bulusma basarili gecti sayilir. Bakalim nasil olacak devami. Ins hayirlisi. Ilk senemizde iyi bir degerlendirme almamiz lazim ogrencilerimizden. Selim buyuyor ve tabiki olaylara yaklasimi ve size olan bagliligida degisiyor. Kendini vazgecilmez yapiyor. Heyecenaliyiz bakalim, yeni ve yorucu hayatimiza alismaya calisiyoruz. Ustesinden geliriz ins dualarinizla. Buralara yollariniz duserse bekleriz bakalim...

Saturday, August 11, 2007

Mezuniyet toreni

Belkide hayatimin en onemli ve anlamli mezuniyet torenine katildim. Gercek cok duygulandim ve podyuma cikinca cok duygulandim. Doktora mezunlarina ozel bir toren yapiyorlar. Giydiginiz mezuniyet elbiseleri bastan asagi farki ve elinizde hood (üniversitelerde rütbe göstermek için pro- fesörlerin cüppelerine takılan başlık şeklindeki parça) tasiyorsunuz ve onu siraniz gelince hocaniz sizin boynunuza geciriyor. Yani kisacasi guzel bir duygu, ondan size bu rutbe geciyor yani. Bu parcayi hep yanimizda tasiyacagiz ve bizde ogrenci yetistirdigimizde mezun oldugumuz okulu temsilen giyecegiz. Yani cok onurlu ve guzel bir olay. Allahima binlerce sukurler olsun bu gunleri bizlere yasattigi icin. Sevdigimiz arkadaslarimizda bizleri yanliz birakmadilar sagolsunlar. Boylelikle onlarinda katilimiyla guzel bir gun gecirdik anlayacaginiz. Bu gunleri yasamamda tabiki esiminde buyuk emekleri var sagolsun. 10 agustos 2007 kisacasi benim ogrenciligimin son gunu oldu hayirlisi ile. Insallah isteyen arkadaslarimizada nasip olur. Selamlar ve sevgiler.

Tuesday, July 17, 2007

Sonunda

Elh. son doskuslardan sonra hocamin imzasini aldim ve bitti artik bu tez isi.Tam 115 sayfalik bir tez olsu, ortalama bir buyukluk tez icin. Sonunda bugunleride gorduk. Simdi artik tasinma ve konferansa motive olmam gerekiyor. Anlayacaginiz bir is bitiyor digeri basliyor. Sukurler olsun...

Sunday, July 8, 2007

Teze son dokunuslar

Tezimin son halini vermeme az kaldi. Istenilen revizyonlari yaptim sukur ve ingilizcesini kontrol ettiriyorum simdi. Benim hoca baya kasti bu konuda. Uzadikca uzuyor tezimin icerikleri. Herseye bir destek bulmami kisacasi desteksiz atmami istiyor hocam. Tabiki aslinda cok guzel birsey. Insan desteksiz atmamali tabiki :) Aslinda ben atmiyordum ama bunu referans vermeden yapmazsan hocama anlat birde. Gercekten bu ingilizce olayinada baya takmisti hocam. Su anda baya oturdu artik. Biraz uzerinde calisinca dergiye beraber gonderecegiz ins. Sagolsun oda bikmak usanmak bilmeden devamli okuyor tezimi. Ezberledi artik acikcasi:) Birazda konuyu sevdi aslinda, degisik geliyor ona boyle yeni konular ve benim calisma sevkim. Ama cok sikilincada adamda kalmiyor bazen calisma istegi ve zevki. Son 2 hafta ha gayret son halini teslim edip tasinma ve konferans olaylarina ugrasmam lazim. Dr. Sebo olduk ama hocamizdan son bir imzayi almak icin ugrasip duruyoruz su anda anlayacaginiz. Biryandanda oglumuz baya yaramazlasti, biryerlere gidip duramaz olduk. Her tarafi karistirmaya calisiyor. Ve tabiki bizimde gozlerimiz her zaman onun uzerinde olmasi gerekiyor. Hayirlisi ins, buyuyorlar ve ihtiyaclarida degisiyor

Tuesday, June 26, 2007

Tez savunmasi

Dun doktora tezimi savundum ve gectim sukurler olsun. Artik doktorum yani anlayacaginiz. Sukurler olsun. Degisik bir duygu tabiki, basta anlayamiyorsunuz kiymetini sonradan farkediyorsunuz artik hayatimizda yeni bir sayfa actigimizi. Ona gore yasamamiz gerektigini. Hayirlisi onun sorumlulugu bilenlerden ve yasayanlardan eylesin mevla insallah. Artik sira esimde, onun icin oglumuzu ben devraldim. Bakalim onunla baya uzun gunler gecirecegiz beraberce. Umarim esiminde sileri yolunda gider ve basarili bir sekilde tezini savunur. O 3 calismayi birlestirip bir tez yapiyor, baya buyuk seyler basariyor yani. Ikimizde elimizden gelenin en iyisini yapmaya calisiyoruz. Bu arada gidecegim okula karar verdim. Northestern University de olacagim gelecek sene insallah. Diger okullari arayip gelemeyecegimi soyledim. Onlarda ozel okul idiler ve sartlarida baya cazip idi (Syracuse University, ve University of Hartford). Ama bakalim gelecek sene son gidecegim okula karar verirken kendileriyle tekrar gorusecegim. Su siralar tasinma hazirliklarina baslamamiz lazim. Ben yavas yavas elektrik, tel, ve interneti kestirmeye basladim. Ama baya cok sey var daha. Bu arabayi gonderecgimiz sirketi vs ayarlamam lazim. Yani bir suru prosedur. Ama yeni bir mekana tasinmak ve yuva kurmak kolay degil. Tabiki vakit alacak. Gelecek sene gidecegim okuldada ilk donem MBA lere ders verecegim. Yani baya iyi hazirlanmam gerekecek. Onunda biraz stresi sardi anlayacaginiz. Oldu gorusmek uzere. Yine bekleriz. Selamlar.

Tuesday, June 19, 2007

senaryolar

Yine bir ay gecmis yazmamisim. Su siralar hangi okula hoca olarak baslayacagim, tezimin son halinin verilmesi gibi meselelerden vakit bulamiyorum. Vakit bulsamda oglumuzla ilgileniyoruz. Dun aci bir haber aldik, esimin anneannesi vefat etmis. Allah rahmet eylesin insallah. Uzaklarda olmanin bu kotu tarafi var. Istedigiiz zaman gidemiyorsunuz, gorusemiyorsunuz. Benim de 5 sene oldu zaten. gercekten bende bu konuda cok muzdaribim Bir gitmem gormem lazim artik herkesi. Bu arada bende hangi okulda calisacagima karar verme asamasindayim. Northeastern universitesi gorunuyor biraz ama tam emin degilim daha. Tabiki NU da calisirsam, esimle beraber gidip geliriz okula yani. Bu yonden baya rahat oluruz ins. Ama tabiki butun opsiyonlari degerlendirmemiz lazim...

Wednesday, May 30, 2007

Selimle havuz sefasi

Aslinda Selim ve ben havuz sefasi yapiyorduk, yaninda yuzme elbiselerimiz olmadigi icin ben girmemeyi tercih ettim. Zaten kendimi yuzme havasinda hissetmiyordum. Ama Selim varya Selim o tam havasinda idi. Baba ben giriyorum elbiselerimle, dayanamiyorum havuzun cazibesine artik dedi. Havuzda yeni temizlenmis taze taze yani :) Sonra cocuklar icin ayrilan bolume gitti ve birakiverdi kendisini o berrak sularin icine. Balik gibi bir o tarafa bir bu tarafa yuzdu. Derler ya anasinin karnindami ogrenmis diye tam oyle. Mubarek goren Amerikan yuzme takimindan zanneder. 100 tur attiktan sonra yoruldum abab gidelim dedi. Ve tam eve donerken, annesi gordu bizi ve gerisini biliyorsunuz... Bu havuz sefasi aramizda kalsin sakin annemize soylemeyin. Gercek budur, diger hikaye annemizin canini cekindirmemek icin. sssss....

Tuesday, May 22, 2007

Uzun ara

Uzun bir ara verdigimin farkidayim. Hic yazmiyorum bloguma. Dariltmadan yazayim birseyler. Yoksa donemeyecegim yazmaya. Buraya yazmadigim donemlerde tezimle alakali islerle ugrasiyordum. Sukur bitirdim ve Haziran 25indede savunacagim. Yolunda gitti tezimle alakali calismalarim, ve okulu erkenden bitiriyorum. Hayirlisi ins. Bakalim is gorusmeleride yapiyoruz. Ins birseyler cikarda onu dusunmektende kurtuluruz. Dua edin ins. Oglumuzda buyuyor tabiki, gecen hafta Boston da idik, adam yerinde durmuyor masallah. Devamli hareket. Tabiki bu hali bizi cok mutlu ediyor, benim duydugum cocuklugumu hatirlatiyor bana. Sabretmeyi ogeniyor insan ayrica. Simdi geliyor asil sorumluluklar. Hayirlisi bakalim. Simdilik bu kadar, selametle dualarinizi bekliyoruz...

Tuesday, April 10, 2007

Gel gitler

Gecen cuma tezimi savundum ufak tefek degisiklikler yaptiktan sonra bitti tamam olacak. Bu sevindirizi bir olay tabiki. Ama zorlu is bundan sonra basliyor, ciddi ciddi is arama telasi. Insallah biran once guzel bir yer olurda kurtuluruz bu stresten. Aslinda okulu bir kac sene erken bitirmemden is aramaya gec basladim. Ama hayirlisi rizik Allah tandir dimi. Bu arada gecen cumadan beri birsey yapamadim, yeni bilgisayarim gelecek onu bekliyorum dort gozle, gelince baslayacagim tekrar calismaya. Hayirlisi bakalim. bu arada yeni gidecegimiz yerde ev tutmamiz lazim, onu arama hazirliklarida basladi aslinda. Haziran ayi gibi gidecegiz ev bakmaya, basta kiralariz belki ama uzun vadede satin almayi dusunuyoruz bir ev. Tabiki bunlar birer dusunce, cunku boston da evler baya pahali, tabiki bizde guzel evler istoyoruz. Simdilik bu kadar, hoscakalin...

Monday, April 2, 2007

Sabir

Esimle gecen gun sabirli olmanin oneminden bahsediyorduk, konuda Selim in sabirsizligi. Tipki sen gibi sabirsiz dedi. Aslinda haklida ben biraz sabirsizim heralde, birseyler hemen olsun istiyorum, yani sonucunu gormek istiyorum. Bunu biran once ogreneyim derken bazen insan stratejik hatalar yapabiliyor, yani sabirli olmak lazim ozellikle Amerika gibi bir ulkede. Insanlar islerini aceleye getirmeden yavas yavas yapiyorlar, bazen patlayasiniz geliyor ama adamlar acele edip hata etmektense usulca yapip dogru yapiyorlar. Yani kamplumbaga misali, yavas ama emin adimlarla hedefe ilerleme, bizimkiside biran once olsun dusuncesiyle yapilan bircok hata. Sonucta kamplumbaga bizden daha once hedefe variyor oyle yada boyle, biz sadece hedefe ulasmamanin verdigi uzuntu ile kivranip duruyoruz. BAsliyoruz yerimizde saymaya, tabiki firsatlarda kacmis elimizden. Onun icin sabirli ve sakin olmak "cool" hepimize tavsiye edilir. Hem boyle sakin ve isini dogru durust yapan insanlari once Allah sonrada kullari sever...

Saturday, March 24, 2007

Selim'e


Selim artik masallah yerinde durmuyor, ve cok kullandigi kelime ac ac. Birseyi istediginde ac ac diye bagiriyor tatli tatli. Aciktigi zaman mamma, elma vs diyor isaret ederekten. Aciktigini acikca belli ediyor yani... Onun birde pilli ati var, koyuyorsun digidigidik gidiyor. At kelimesinin birsey atmak oldugunuda biliyor. Ver kelimesini, getir kelimesinide biliyor. Baba ile anneyi bazen karistiriyor. El supurgesi bu kucuk elektrikli el supurgelerinden, tasimasi cok kolay yani. Aciyoruz bazen pili bitinceye kadar etrafi supurmeye devam ediyor. Ben yorulmuyorum, ama ayni zamanda su tezleri bitirmeye calisiyoruz ya ondan biraz. Yoksa ona butun zamanlarimiz feda olsun ins. Su anda devamli inglizce seyrediyor ama bileniniz Turkce birseyler varsa online adresini gonderirse seviniriz. Abonede olabiliriz aslinsa. Maksat Turkce ogrenmek olsun dimi. Onun 3-5 dil bilmesini istiyoruz ve oyle yonlendirecegiz ins. Hayirlisi bakalim. Ben de baya yaramazmisim, ama Selim kadar mi bilmiyorum. Duydugumuz kadariyla anneside durmazmis yerinde hic. Su kilkurdu hikayesi...Fotograf makinasini bir arkadasa emanet vermistik New York sokaklarinda kaybetmis. Hangi zenci kullaniyordur, yada ebay de satilmistir belki. Sagolsun arkadas parasini verdi Iremin begendigi makinalar var onlardan birisini alacagiz 100 megapixel li:) Bu cocuk muhabbeti yapmak cok eglenceli yaw, dertlerinden siyriliyorsun, kendini unutuyorsun. Bize cennetten gelmis, evimize cennet bahcelerini getiren biricik emanetlerimiz onlar, nasil bikalim dimi. Herkese nasip olsun ins, aslinda Selim de sansli tam biz ogrenciligimizde geldi hayata, ve onunla hep ilgileniyoruz. Ins digerlerinede onun gibi ilgilenebiliriz, tabiki nasip olursa. Amma uzun oldu backyardigans lara. Bu arada orijinali gibi olmuyor cizgi filmler, selendirme effectler falan kayboluyor. Artik bizde cocuk programlarini seyretmekten sikinti basiyor artik. Gelip ac ac ac diyor istedigi programi actiriyor benim laptop ta, calisiyormusum hic onemli degil. Oglumuzu hem ben hem de annesi cok seviyoruz, ve onun iyilikleri icin hep dua ediyoruz. Sizlerde kendi cocuklarinizdan ve bizden eksik etmeyin dualarinizi insallah... Bu yaziyi oglumuzun sayfasina yazmistim, ve buraya girenlerde okusun istedim insallah.

Thursday, March 15, 2007

Bu ayrilik

Bu ayrilik gercekten icimi yakmaya basladi hic annem ve babamdan bu kadar ayri kalmamistim. Babamin resmini gordum bugun Talha nin sayfasinda, hemen kucaklamak istedim onu, ama uzaklarda mumkun degil. Zaten ruyalarimdan da cikmiyorlar. Rabbim biran once anne ve babama kavusmayi nasip eyle. Dusunuyorumda en yakin gelecek kisa gideriz gibime geliyor oda en iyi ihtimal, cunku yeni sehre tasinmak ise baslamak hepsi baya vaktimizi alacak. Arada bir kacamak yapip gideyim mi diyorum, ama gelirken vizeye basvuracak olmam ve ne kadar bekleteceklerini bilmedigimden cesaret edemiyorum, cunku bu yaz ders verecegim okulda. Ve mayis ortasinda baslayacak muhtemelen. Insallah biran once bir firsat dogarda gideriz ozledigimiz diyarlara, ve anne babamiza. Gercekten cok zor dostlar, bundan sonra senede birkac kere TR ziyareti yapariz isleri yerine koyduktan sonra. Amin Allahim amiiin. Sen hem bize hem de anne babalarimiza sabir ve selamet ver. Iki cihanda bizleri onlardan ayirma. Ayrilik, hasret ve mucadele. Hayatimiz boyle yazilmis ve yasiyoruz. Guzel seylerde nasip oluyor tabiki. Ikimizde doktoralarimizi bitiriyoruz, ve guzel yerlerde islere baslayacagiz peygamber meslegine. Oglumuz o zaten basli basina bize Rabbimizin buyuk bir hediyesi ve emaneti. Ona gore yetistirip onun yolundan gidenlerden ve onu bilenlerden olur ins. Ah annem ve babam sizleri soyle doya doya kucaklasam ve sarilip opse idim. Sizde ayni sekilde hem beni, hemde gelininizi ve torununuzu. Olur ins birgun en yakin zamanda. Hayirsiz evlat degilim inanin, sadece nasip olmadi gorusmek onca seneler...Sizi mutlu edecegiz insallah en kisa zamanda...Siz kulak asmayin insanlarin onlar gelmez artik demelerine, olmadi siz gelirsiniz insallah. Bu diyarlari sizde gormus olursunuz dunya gozuyle...Amiiiin.