Kendimizi sonuna kadar acmak, samimiyet ve ictenlik

Insanin yakin cevresi ile alakali iliskileri hayatini derinden etkiliyor. Ne kadar duzgun ve saglam olursa bu iliskiler insanin hayatida ona gore duzenli ve mutlu oluyor. Yakin cevremiz aslinda bizim en cok deger verdigimiz ve guvendigimiz insanlar. Onlarin ictenliginden suphemiz olmamasi lazim. Sabretmek ve anlayisli olmak lazim. Onlarinda bize ayni sekilde davranmasi tabiki gerekli. Tek tarafli degil bu isler, sonucta bizde onlarin yakin cevresiyiz. Konusmak ve iliskileri bir dialog ortamina tasimak, ve hosgoru en guzel yontem, ve saglikli olan secim. Onun icin konusalim ve cevremizle her zaman dialog a acik olalim, olaylara hosgoru ile yaklasalim, ve gerekirse baslatalim bu guzel ortamlari. Kucuk meselelere takilip onumuzdeki guzel gunleri yok etmeyelim. Ornek olalim herkese, ve gerekirse fedakarliklar yapalim. Cunku sonunda hayat en uzununu yasasakta sonunda bitecek, ve yapmayi dusundugumuz ve yapamadigimiz seyler icin cok gec olacak. Hem de hesap vermemiz gereken yuce bir yaratici var, hem ona hesap veremeyiz hem de perisanliklar icinde yapayanliz bu dunyaya veda ederiz. Arkamizdan guzel yadedilmek istiyorsak basta o zaman yakin cevremizle iliskilerimizi duzeltmekle baslamak ve birbirimizin degerini anlamamiz lazim. Yakin cevremizden sonra tabiki uzak cevrelere ulasip kendimizi gelistirmemiz ve gonlumuzu ummanlar gibi genis tutmamiz lazim. Belki o zaman yasantimiz anlamlasir, ve mutlu bir sekilde dunyaya gozumuzu kapatiriz. Bu sekilde yine kendisi bilir ama yuce yaraticida bizden razi olur. Yoksa diger seyler zaten oluyor hayatta, biz ona bir adim yaklasinca o bizim islerimizi o kadar kolaylastiriyorki... Sunuda unutmayalim ki yaratici kendine mekan olarak insanlarin kalbini secmis, kirdigimiz her kalp aslinda onun evini yikmamiz demek. Birde evlatlarimiz, ve ogrencilerimiz var ornek olacagimiz... Lutfen kendimizi sonuna kadar acalim, samimi olalim ve icten olalim. Karsimizdakilerinin davranislarindada onlarin samimiyetinden ve ictenliginden suphe etmeyelim. Ve basta kendimizden baslayalim hesabi vermeye, dusunmeye ve harekete gecmeye...