Baba ve ogul

Aslinda bu isimde bir Turk filmi oldugu icin hemen o filmle alakali yazacagimi dusunmus olabilirsiniz. Ama o filmden daha ziyade bu diyarlardada baba ile oglunun ozel iliskisinin medyada ve cesitli ortamlarda islenmis olmasindan bahsedecegim. Ogul ilk ornek olarak babasini goruyor cevresinde, cunku ikiside erkek ve babasi sozu en sadik kisi. Bundan dolayi en azindan onun gibi olmak ve babasina erkekligini ispat etmek ister. Bundan dolayi babaya gercekten buyuk bir sorumluluk duser aslinda. Ogluna iyi ornek olmalidir, ve her zaman onun yaninda oldugunu gostermesi gereklidir. Bunun bilinciyle su siralar ogluma nasil ornek olurum, ve onu nasil yanliz birakmam onemli kararlarini verirken diye dusunuyorum. Cunku zaman cok hizli geciyor ve oglumuz bir yasina geldi bile. Gercekten kolay bir is degil, ve babasi olarak her zaman ve her yerde yaninda oldugunu gostermeliyim. Onun gibi dusunebilmeli, benimde onun gectigi merhalelerden gectigimi hatirlamaliyim. Ona zaten esim anne sevgisini ve sefkatini cok guzel bir sekilde veriyor, benimde baba sevgisini, sefkatini, sadakatini, ve guvenini en iyi sekilde vermem lazim. Onu ne istedigini bilen, disiplinli, ahlakli, sevgili, saygili, vatanina ve milletine bagli, degerlerini yasayan, kulturlu ve sayabilecegimiz butun guzel hasletlerle donanimli bir sekilde yestismesi icin elimden geleni yapmali ona cok guzel ornek olmaliyim. Ve onu guzel cevrelerde yetismesi icin ugrasmaliyiz, ve ona her konuda yararlanabilecegi bir rehber olmaliyim. Annesi ve ben zaten onu en iyi sekilde yetistirmek icin elimizden geleni yapiyoruz. Ve oglumuzun diger kardeslerine iyi bir abi olacagina inaniyoruz... Bu bu diyarlarlada boyle, TR dede... buyuklerine saygili, kucuklerini koruyan ve sevecen...