Bencillik ve adil olmak

Insan bencil olmamali cevresi ile paylasmali mutluluklarini he huzurlarini. Bencillik insani yiyip bitiren en kotu seylerden birisidir, hastaliktir bence. Insan kendisini kameralar altinda yasiyor olarak dusununce belki daha farkli olurdu yasami, ama etrafimiza bakinca insanlar sanki dunya kendi etrafinda donuyormuscasina yasiyorlar. Kendilerinin memnun olmadigi birseyler olunca bosveriyorlar yaptiklari isleri, emellerini, dostlarini ve burada sayamadigim diger seylerini. Bu kadar kolay olmamali birseyleri birakmak ve degistirmek. Biraz cabalamaliyiz ve sabretmeliyiz. Karsimizdakilerinin penceresinden dusunmeye calismaliyiz. Ama diyebilirsiniz onlar ayni seyi yapmiyorlar, zaten oyleleri cevrenizde size dayanamazlar ve kendiliklerinden sizin etrafinizdan elenip giderler. Adil olmayi kendimize dustur edinmeli ve ona gore basta yakin akrabamizdan baslamak uzere bencilliklerimiz birakmaliyiz bir kenera. Insanlar size karsi hata yapmis ve kalbinizi kirmis olabilirler ama size hatalrini anlayip yaklasinca biz affetmeliyiz. Yani verici olmaliyiz kalbimizi acmaliyiz onlara. Bir sans daha vermeliyiz. Derler ya herkes bir sans daha hakeder. Eger bu verdigimiz sanstada hep verici ve alttan alan biz isek te tabiki adil olarak dusunerekten iliskilerimizi tekrar gozden gecirmeliyiz. Tebdili mekanda hayir var derler, bundan dolayi bazen degistirmeliyiz mekanlarimizi ve yeni dostlar edinmeliyiz. Yani hem kendimize hem de cevremize adil olalim. Bundan dolayi belki yeni gidecegimiz mekan bunu saglayacak bize... Hayirlisi diyoruz ve orta yolu ariyoruz...