Bu seferde sen

Bakalim nasil olacak ben ve oglum evde tek basina. Ann esi guzel basardi ama ben basarirmiyim bilemiyorum. Hemde burada daha cok yazip kendimi ifade etmem gerektiginin farkina vardim, yoksa insanin duygulari karmakarisik unutulup gidiliyor. Ben gecen hafta LA de konferansta idim, verimli gecti sayilir. Eski hocalarimi ve arkadaslarimi gordum. Cok sevindim acikcasi. Tabiki esimle oglumu Bostonda yanliz birakmanin dayanilmaz hafifligide vardi uzerimde. Esim bu sefer ayni yere gidiyor ve oglumuzdan ilk defa ayri seyahat edecek, ins onunda konferansi verimli gecer. Dinlenmis ve motive bir sekilde geriye gelir...

Ayrilik 2

Ayrilik gercekten tavsiye edilir birsey degil. Insan tek basina geliyor, belki bekarken bunlari anlayamiyor insan. ama aile olduktan sonra herseyini beraber yaptiktan sonra bir ayri oluyor. Kafanizin biryerlerinde sikintilar basliyor ve butun benliginizi sariyor. Anilariniz geliyor akliniza ve iyice huzunleniyor insan. Ne aci seymis gercekten. Off cekiyorsunuz, esyalarina bakiyorsunuz ve kendinizi degisik seylerle oyalamaya calisiyorsunuz. Yemek yemeyi bile unutuyorsunuz bazen, ama hayatin devami icin sart tabiki bu temel gereksinimlerinizi karsilamaniz. Bu sefer boyle oldu bir daha olmasin ins diye geciriyorsunuz icinizden. bir turlu zaman ve gunler gecmiyor, ve islerinizde de verim alamiyorsunuz. Birde orada yasanlar ve oglumun benden uzak olusu tuz biber oluyor. Oglumuzla telefonda konusuyoruz, o guzel nazik turkcesiyle anlatiyor birseyler ama ben hepsini anlayamiyorum acikcasi. Anlamaya calisiyor, ve cevap veriyorum ona gore. Artik gelselerde bitse bu hasret, endiseler, ve merak...

Ayrilik 1

Ayrilik ne zor seymis, yani insanin esinden ve cocugundan uzak kalmasi. Onu Nisan ayinda askerdeyken yasamisken simdi onlar Tr ye tatile gittigi icin tekrar yasiyorum. Yani hic tavsiye etmeyecegim bir duygu, ve zannediyorum boyle birseyi bir daha yapmayiz heralde, yani ayri ayri tatil yapmak ve ayri kalmak. Allah ta dusurmesin bu duruma. Once ayrilirken insanin icine huzun dusuyor, ve ayrilmak istemiyor. yolculuklari sirasinda acaba neredeler diye devamli internetten neredeler acaba diye bakiyorsunuz. Umarim sorun cikmaz diye dua ediyorsunuz. Cunku akliniza binbir turlu seyler geliyor. Daha sonra oraya varincada aranizda okyanuslarin oldugunu dusunup uzuluyorsunuz. Ama insan belki boylelikle sevdiklerinin kiymetini anliyor ve onlarla iliskilerini gozden geciriyor. Olsun onlar adina seviniyorum, esim dislerine buyuk bir operasyon yaptiriyor, ve oglumuzda babasinin annesinin dogdu topraklara alismaya calisiyor. duydugum kadariyla baya egleniyormus. Tabiki buyuk anneler babalar hep cevresinde simartiyorlar cocugu. buraya gelince nasil zaptedecegiz o buyuk sorun bizim icin simdi. Daha sonra devam edecegim ayrilik yazilarina...

karisik

Ev mahvoldu
Seyi alsinya gunlugunu
Hi
Nerdeydiki gunlugu
Ne yapcakki
Yenisine baslayacak
Kurban bulcak gencleri buluyor
Kurkcu dukkanina geri goluyor
Herkesi diyebilirdi nasil oldugunu
Evet kendi evine gitmis
Ne haltlar cevirebilir acaba
Yasli kadin bekliyor, kocalar affeder.
Ilk defa kullandirttin bana
Yeni kurban buldu
Bu kadini buldu bu kadini mahveder
Kurban
Cocuga noldu, oglana noldu
Hi, bilmiyorum kayboldu ortadan
Yine asik olacak
Tipide ayni
Elini verme sakin
Yine kurban
Goturuyo. Allaaah
Hemen konsere davet ediyor. Isini biliyor
Ismi neydi filmin
Birsey birsey. He hee

Selamet

Uzun zaman oldu gene yazmayali. Daliyoruz bu dunya islerine. Aslinda insanin hergun kendisine ayirdigi vakitler olabiliyor ama su bloga girip yazmiyor iste. Esim bu konuda baya iyi, 2 tane blog birden devam ettiriyor. Takdir etmek lazim.
Bugun evde idik butun gun. Londradaki arkadaslarla gorustuk, anne babalarimizla gorustuk. Oglumuzla bol bol oynadik. Yani hem hasret giderdik hem de eglendik acikcasi bugun. Aksamda bu Jane Austin in Gurur ve Onyargi filmini seyrettik. Aslinda 3 haftadir seyrediyoruz. Romantik bir film, en sonunda seviniyor insan. Ozelliklede esim, bende sevinmis gibi yapiyorum :)
Bostonada alismaya basladik, guzel bir sehir. Gayet mutluyuz. Pahaliliginin yaninda buyuk sehirde beklenilen hersey var bu sehirde. Tabiki ABD ninde en eski sehir olmasi bizi yaz aylarinda Turistlerin icinde birakiyor. Insanlar binlerce mil uzaklardan buralara gelirken biz buralardayiz. Icindeyiz olayin. Daha sonraya birseyler birakmak icin hosacakalin simdilik.

Selamlar ve sevgiler

TR gezisi

Guzel bir TR gezisi yaptik. Tabiki en onemlisi bu gezinin 5.5 sen sonra olmasi. Tadi hala damagimizda kaldi acikcasi. Cunku sadece 7-8 gunlugune gitmistik, biliyorsunuz yol vs derken Boston a dondugumuzde Jetlag bile olmadigimizin farkina vardik. Ama hala yasiyoruz oradaki anlarimizi. Annemin dedigi gibi bir ruya gibi idi, ve bu ruya tatli bir ani birakti hafizamizda. Oglumuzda ilk defe babaannesini, ve dedesini gordu. Tabiki halasini, kuzenini ve enistesinide. Guzel vakit gecirdik hem Istanbul da hem Ankarada. Orasi nede olsa vatan, memleket. Biz onun parcasiyiz yani. Ama orada genede bir Turist gibi hissettik. Asil vatan sanki buralar olmus, ne kadar yabanci olsada. Eger buralarda 5-10 sene daha kalirsak iyice yabancilasacagiz ve tabiki evlatlarimizda buralarda dogmus ooldugu ve olacagi icin onlarin zaten vatani burasi olacak. HEle birde buralarda ev almaya baslarsak, iyice kok salacagiz buralara Turkish American olaraktan. Ama biz genede donmeyi dusunuyoruz TR ye, cunku vatan ve vatana bir borcumuz var gelismesine ilerlemesine katkita bulunmak zorunda oldugumuz. Hayirlisi artik. Mevla ne eyler, ne eylerse guzel eyler.